Sommige mensen, inclusief mijzelf, vinden het jammer dat mijn teksten zo weinig vormvast zijn. Daar moest eens wat aan gebeuren. Dus heb een sonnet geschreven, naar een litanie die ik vaak fietsend afsteek.
SONNET
Fuck you fuck you fuck you. Fuck you. Fuck. Fuck, fuck you, fuck you, fuck, F*ck you. FU & FU2
You & you & you. Fuck You. Fuck him, fuck her. Fuck all. Fuck it, fuck it, fuck it. Fuck. Fuck, fuck you, fuck you all
Fuck you. Fuck you fuck the system, fuck you, fuck fuck fuck, fuck you. Fuck you.
Fuck it bigtime, fuck you too and you and you and you – fuck off. Fuck you. Fuck me. Fuck
Ook vorig jaar stuurde ik gedichten in voor de De Grote Poëzieprijs, voorheen bekend als de Türing Gedichtenwedstrijd. En al vaker ging ik door naar de tweede ronde, maar dit jaar haalde één van de drie inzendingen zelfs de shortlist voor het podium. Die lijst was honderd gedichten lang en verscheen in boekvorm: Een geluk als nieuwe wijn geschonken, uitgegeven in Gent door het onvolprezen Poëziecentrum.
Ik prijs me er gelukkig mee. Daar sta ik dan, op pagina 77, met een gedicht uit 2018, geschreven rond de herdenking van de Tweede Wereldoorlog. Niet lang daarvoor waren nieuwe massagraven ontdekt op de Leusderheide met slachtoffers van Kamp Amersfoort. Honden wisten ze na 75 jaar nog terug te vinden.
Het is militair terrein. Als kind gingen we vaak stiekem de Vlasakkers op, een militair terrein naast de Leusderheide. Dat was spannend, vooral door de borden Gevaarlijk – Bewaking met Honden.
Stil maar , slaap maar, loop maar door
alles is nieuw nu voor het laatst
Geef mij een vers wit hemd,
een degelijk pak, een zwarte hoed
en schoenen om stevig in te staan –
dan kan ik de dag weer aan
als ik nog eens wakker word
wakker word en werken ga
wakker blijven tot het werkt –
werken aan de droomverwekker
Mannen met ferme baarden stappen
door voren die betovergrootvaders
al ploegden zaaiden oogsten egden –
daar blijft de tijd
en lente steekt elk jaar een hoop weer op
het leven uit doden van gistermorgen.
Stampende laarzen bovengronds,
nog even geduld en het moet lukken
om werkelijk alles kapot te krijgen.
Stil maar, schep maar, zand erover
de massa graven zo dichtbij –
aarde waar ik uit ben geboren
akkers onder heide waar we speelden,
waar we kogels en konijnenschedels vonden.
November
Collage met The Specials
November
Volhouden
Niets doen
Hou vol
Doe niets
Het valt niet mee
Er moet zoveel
Maar nu niet
Nu moet niets
Dat is alles
Zoveel dus niet
Doe het niet
Hou vol
Do Nothing
Each day I walk along this lonely street Trying to find, find a future New pair of shoes are on my feet Cos’ fashion is my only culture
Nothing ever change, oh no Nothing ever change
People say to me just be yourself It makes no sense to follow fashion How could I be anybody else I don’t try, I’ve got no reason
Nothing ever change, oh no Nothing ever change
I’m just living in a life without meaning I walk and walk, do nothing I’m just living in a life without feeling I talk and talk, say nothing
Nothing ever change, oh no Nothing ever change
I walk along this same old lonely street Still trying to find, find a reason Policeman comes and smacks me in the teeth I don’t complain, it’s not my function
Nothing ever change, oh no Nothing ever change
They’re just living in a life without meaning I walk and walk, do nothing They’re just playing in a life without thinking They talk and talk, say nothing I’m just living in a life without feeling I walk and walk, I’m dreaming I’m just living in a life without feeling I talk and talk, say nothing I’m just living in a life without meaning I walk and walk, do nothing
palescue's kolom 