December daargelaten
Vergeten pagina’s de laatste spraken af
gezegd de kortste dagen om doorheen te slapen
de nacht bij lange na om niet te waken
Nog steeds december duurt maar door en door
dit jaar gaat uur U maar moeizaam teloor
uitgetelde zevenkwarts opgewonden af te tikken
In maandvallen van nul uur nul
nul één nul één op volg wanorde
de klok slaat nergens op – twaalf keer
We knallen kurken zoenen korte lontjes
en weten weer hoe laat het is
en het beter anders want twee voor
De tijd dijt verder van ons weg
ze draait haar kolk om uit de fles
nog steeds niet meer december daargelaten
Palescue, december 15 / januari 16.
palescue's kolom 