Dierendag bestaat bijna honderd jaar. De Dierenbescherming al langer, in Nederland bijna 160 jaar. Je denkt dan vooral aan huisdieren, maar het Beter Leven keurmerk is ook van de Dierenbescherming: dierenwelzijn voor productiedieren, zij die leven en sterven voor de bio-industrie.
Als speciale dag bestaat 4 oktober nog langer als de naamdag van Franciscus van Assisi (1181-1226). Franciscus kwam uit een rijke familie, wilde ridder worden, maar richtte zich na een ernstige ziekte op armoede en gebed. Franciscus inspireerde een religieuze beweging die nog steeds bestaat. Hij kreeg volgelingen die Minderbroeders werden genoemd. In 1211 kwam er een vrouw bij, Clara, die toen 18 jaar oud was. Ook de Clarissen bestaan nog steeds als vrouwelijke tak van de kloosterorde.
Zelf ging hij mee op Kruistocht naar het Midden Oosten. Nu niet om te vechten maar om goede gesprekken te voeren over de Islam. Frans was de uitvinder van de Levende Kerststal en zou zelfs preken voor de dieren. Twee jaar na zijn dood werd hij heilig verklaard. Dierendag bestaat dus eigenlijk bijna 700 jaar.
Inmiddels leren we de betekenis van dierengeluiden kennen. We kunnen ze bijna ‘vertalen.’ Dat betekent niet dat we dieren menselijk maken. We kunnen juist hun eigen waarden beseffen. Daar hoort ook het besef bij dat de mens zelf een dierensoort is, de enige aap zonder vacht.
Dieren zijn onze directe collega’s op het ruimteschip Aarde. We moeten ze wel respecteren en met ze praten. Franciscus zei al: “Doe eerst wat nodig is, daarna wat mogelijk is, en plots doe je het onmogelijke.” Hij preekte voor de dieren, maar luisterde hij ook? Waarschijnlijk wel. In zijn eigen gebed vraagt hij: “Maak dat wij niet zoeken om begrepen te worden, maar om te begrijpen.”
We leven van hetzelfde water, onder dezelfde zon. Met planten communiceren, da’s pas lastig.
palescue's kolom 