Z00 Palescue #26: De Parkparkiet

Z00 Palescue #26: De Parkparkiet

Een nieuw dier in driehonderd woorden voor de volgende Veren & Vachten:

Het is niet vaak dat mijn ritme gelijk loopt met de natuur, maar eerder dit jaar kwam ik een paar dagen gelijk met de zon op in Den Haag. Bij het wachten voor een stoplicht hoorde ik luid gekwetter in de bomen. Daar bleek zich een bende protesterende halsbandparkieten te verzamelen om over te steken naar het Malieveld. Nog geen week kruisten zich onze wegen, daarna was het te vroeg licht en waren ze al langs geweest.

Ze stammen af van volièrevogels die oorspronkelijk uit Afrika en Zuidoost Azië komen. Al sinds 1968 broeden ze in Nederland. Ze koloniseerden vanuit Den Haag de parken in de Randstad en zijn met inmiddels 22.000 exemplaren luid en duidelijk aanwezig. Het lijken kleine papegaaien met knalgroene veren en vuurrode snavel. De zwart-roze halsband is alleen voor mannetjes. Ze zijn met 40 centimeter best lang, al zit dat vooral in de staart.

Door de milde winters is het goed toeven in de Europese steden en het is leuk zo’n nieuw dier te zien, want vele sterven uit. Met de hogere temperatuur wordt het bos steeds stiller, het water leger, de aarde dor. Klimaatverandering en natuurverlies zijn twee kanten van dezelfde medaille.

Maar we zien dus ook nieuwe soorten. Het worden exoten genoemd, en kunnen een plaag worden, denk aan de Japanse Duizendknoop of Amerikaanse rivierkreeft: invasieve exoten. De halsbandparkiet valt daar ook onder. In hun oorspronkelijke leefomgeving maken ze zich niet populair door vandalistisch gedrag in boomgaarden. Dat kan wat worden, als ze de fruitbomen in de Betuwe ontdekken.

Het Wereld Natuur Fonds publiceert elke twee jaar het Living Planet Report. Directeur Kirsten Schuijt: “We hebben de natuur inmiddels zo diep uitgehold dat ons welzijn en onze welvaart in het geding komen. Rijke, diverse natuur is nodig voor schoon water, bestuiving van gewassen en natuurlijke plaagbestrijding.”

En zo kwam het in de bus op pagina 25 van Veren & Vachten (jg.18, nr.2), het lijfblad van de Stichting Dierenzorg Eemland:

Voetbal en winterbanden

Wilders twittert weer eens wat en vergat naar de kapper te gaan
zijn haar groeit grijs uit
Den Haag (eind november 2011 – autumn going on winter)
de enige plek in Nederland die eruit ziet zoals we vroeger dachten dat het er in 2000 uit zou zien:
vier-hoge fly-overs van wegen die door gebouwen lijken te gaan en veel slank spiegelende gebouwen
een spoorlijn in metalen netkous waar de tram pas na miljoenen sneller dan stapvoets doorheen kon rijden terwijl dit gebouw voor tweederde leeg staat
dat hadden we toen niet voorzien

fascisme was iets van een paar boerenpummels die achter Glimmerveen aanliepen

geen partij die de dienst uitmaakt
en terwijl toen een andere boerenpummel – Teus van Ginkel – de held van het dorp werd door ‘m op zijn bek te slaan zou ik nu om deze zin al kunnen worden aangeklaagd voor smaad, bedreiging en demonisering van
het slechtst gekapte product van de democratische klucht in het land waar over de blanke top der kruinen
wel veel wind wordt gemaakt maar geen hoge bomen boven het maaiveld uitkomen



hoe dunner de draad
hoe groter de knoop
mensen in gelukkige ontevredenheid
slaap en mist in de ochtendspits
de vogels moeten harder zingen om elkaar te vinden
smetvlees voor het koelvak
zie je aan me hoe ik aan je denk ik denk het niet
je zwijgt me
ik hou van jou als de muis van de kaas
ik hou van jou als de kat die van huis gaat
in het donker
hij heeft bruine schoenen aan onder zijn pak
zij heeft een bol voorhoofd en een nieuw mobieltje
ik zit stil voor een scherm en typ cijfers en letters
dat is werk
ik zit stil voor een scherm met pratende hoofden en moorden
dat is vrije tijd
altijd net als iedereen
al is het gesprek van de dag
de situatie thuis
alles goed met vrouw en kinderen
voetbal en winterbanden
Er waart een spook door Europa
en buiten waait de crisis

I.P. Fisher
(maakte ook de foto’s)